Şiir Köşesi | Adil Okay | Nebih Nafile

Antakya’dan Dünyaya Açılan Pencere…

yüreğin çarpıyorsa hâlâ
gözlerinin pınarları akıyorsa
sevinçte, hüzünde ya da
akıyorsa kanın tüm hızıyla
yaşam da senin için akmakta
senin için ey güzel insan…

Nebih Nafile

Antakya’dan, dünyanın bütün insanlarına açılan bir pencere araladım. Öyle bir pencere ki; paylaşacağımız şiirlerimizde aşkı, umudu, yaşama sevincimizi dile getireceğiz.

Dünya, ancak iyilikle kurtulur. O halde şiirlerimizle güzelleştireceğiz…

Her hafta bir değerimizin şiirini sizler için seçiyorum.

“Senin İçin” şiirimin bir bölümü ile pencereyi araladım.

Bu haftaki konuk şair; Mersin’de yaşayan yazar-şair Adil Okay dostum, ağabeyimin “Yirmi Beşinci Saat” adlı şiiri ile penceremizi sonuna kadar açık bırakıyorum.

Şiir tadında bir ömrünüz olsun…

YİRMİ BEŞİNCİ SAAT | ADIL OKAY 

uyudum uyandım yalnızım
vurdum vuruldum yalnız
geceler geceler boyunca
sürgün türküleri dinledim
sonu mutsuz biten
aşk öyküleri
*
şarapla serabı
otla opiomu karıştırıp içtim
pembe rüyaları
dost meclislerini
yarin yanağını çağırdım
ne sesim gitti
ne ses geldi oralardan
*
uyudum uyandım yalnızım
vurdum vuruldum yalnız
bu eşkıya kentin
ruhsuz kalabalığında
geceleri sağırlaşan sokaklarında
kirli beyaz hastane odalarında
geçmişimi aradım yıllarca
yirmi beşinci saatini günün
dünyanın eşref vaktini

ADİL OKAY