Sen Gelirsin Aklıma | Aziz Kemal Hızıroğlu

Gecikmiş bir çabaya çoğalır bazen parmaklarımız

telefon tuşları, yarım kalmış günce, avuç dolusu ter

tam orada bir düş insan-

senfoniye gök mavisi giydirmiş

sen gelirsin aklıma

anılar yaklaşır uzaklaşır, acılar eskir yenilenir

yüzümün camları kırıldıkça-

yara geçmez ağrı dinmez

tam orada bir gerçek, hava gibi su gibi toprak gibi

sen gelirsin aklıma

haritalardan silinir gider kendini yenilememiş hayat

sevgisini eksik taşıyan suyla hangi menekşe büyür

tam orada sıkı bir yoldaş-

kirpiğine rüzgarlı şebnem yüklemiş

sen gelirsin aklıma

yoğun yalnızlıklar ölüme imece hazırlığıdır

karanfil soldukça boz renklere birikir kalabalık

tam orada yeşil bir bakış-

bahçeden kuş sesiyle kayar acı

sen gelirsin aklıma

gül yaşlandıkça dikenine sokulur, mektup küf kokusuna

türküler yavanlaşır, uykular gecikir, düş sustalı taşır

tam orada çocuk olurum-

kar yüreğiyle başka çocuk arayan

sen gelirsin aklıma

yarının şiirini emzirir ipek duruluğunda yılkı atları

dağılır sıradan yalnızlıklar, kurt boğulur bir kaşık suda

tam orada yaşamı kutsar ayna-

sözcüklerin kanaması durur

sen gelirsin aklıma…

Aziz Kemal Hızıroğlu

(Mühür, Tümzamanlar Yay. Nisan 2004)