Pın(a)rtemis’e Notlar/8 | Gökhan Barış Pekşen

Aralık bir gece yarısı
ışığın vuruyor o aralıktan yüzüme
o kırmızı utanca..

Ve yalnızlık düştü
bu gece
bu eve
bu duvarlara..

Senin rahminden
benim ruhuma filizlenen siyah bir acı bu Pın(a)rtemis
ilk kez böylesine
derin bir acıdan düşük yapıyorum Tanrı’nın kollarına..

Kendimle savaşıyor gibiydim bu evde geceleri
bende kaybettiğin beni üşüyerek uzun bir yola sürüklüyordun sen asıl..
Kayıp bir çocuğun cebindeki misketleri kadar yürüyorum yollarda,
ve sensiz büyüyorsun bu gece
bunu sende biliyordun bu gece,
tüm kapılar kapalıydı çünkü bu gece bana..

Hep söyle,
durmadan..

İçimdeki çocuk kayıp yollarda büyüyor bu gece Pın(a)rtemis..

Gecenin bilmem kaçı
bakamayacak kadar saate yüzüm düşüyor yere,
parmağımı şıklattım garsona
bir bira daha alabilirmiyim –
yüzüme baktı garson
kendi yüzüme bakar gibi aynamda
bir bira daha getirdi/m
yüzüme baktı/m uzunca

Ama bazen
daha fazla –
yalnız hissediyorsun
dedim..

Çocuk düşlerimiz yok artık Pın(a)rtemis
büyüdük
ve –
kirlendi her şey..

Yıllarımı acıdan bozma yetim evlerde geçirdim,
şehirden uzakta geçirdim
seçilmiş bir yalnızlığın o kör heyecanı gibi çarpıyordu kalbim
sahipsiz bir susuştu bu
o ilkel
ama çok eski bir ağrı..

Asla yeterince bir hayatımız olmayacak Pın(a)rtemis

Bu hayat
ve ağrısı
ve insanlar
asla yeteri kadar olmayacaklar yanımızda
bizi –
bizden başka bir Tanrı kabullenmeyecek..

Sürekli o toprağı kazmaya devam ediyorum

Kazdıkça bulacağım şeyler var diye
kazdıkça en derinlerime dokunan o hoşçakalı
o yüzleri
ki çığlıklarını duyduklarım insanların kanı bulaşıyordu her defasında ellerime..

Karanlık bir gece düşün Pın/a)rtemis

Süzülen o incecik ışığın altında kendi esaretine yenik düşen adamların,
kadınların seslerini düşle..
Senin kolların,
bedenimi topraktan söküp çıkarttığı o geceyi düşle,
ve sabahında –
inancını yaşadığım o evde bırakıp gidişini..

O sabahı hatırla..

Bacaklarının aralığından beni doğurduğun o ilk varoluş sabahını düşün,

Hatırla ki;
dirilttiğin ruhum –
bir mezar bekçisi gibi ölümü tatsın o son nefese dek yanı başında..

Bütün gerçekler güzeldir Pın(a)rtemis
üzgündür..

Bunun altında yıllardır yaşadık seninle..

Ben-
ruhumdaki
ve,
bedenimdeki senlerin masalını bir gün yazacağım Pın(a)rtemis

Elbette aşk güzeldir bende yazdım,
fazla gerçek yaşadım seninle..

– Gökhan Barış Pekşen
– Pın(a)rtemis’e Notlar/8
– 14122019