Oza | Andrey Andreyeviç Voznesenski

Neden çekip gitmiyoruz kıyılara

Sıkıntılı yorgun ve bitkin

Bir gece yarısı tam çekilme vakti denizin

Tuttum yaratıcılığı övdüm, oza’dan sözettim dostlarıma

Birden bir kuzgun belirdi, kesti yarıda sözümü

Çakmak çakmaktı gözleri ve korkunç kara

Dedi kuzgun: “kim ipler be bunları! ”

“ey kuş! ” diye bağırdım

“inan yıkıyor beni senin bir insan yerine kuş olman..

Katılsaydın bu mutlu işte bize

Katılsaydın ikiye bölmeye yeryüzünü”

Dedi kuzgun: “kim ipler be bunları! ”

“neler olmazdın düşün bir kez, büyük akıl hocası

Deneyci ve makinaların tanrısı

Tunç içinde yaşardın ey büyük yaratıcı

Gözbebeği dünyanın, düşün bu yüce şansı”

Dedi kuzgun: “kim ipler be bunları! ”

“dev makinalar yapardın

Kurardın demokrasiyi ne güzel işlerdi ya hani

Kurtarırdın gereksiz kral ve kraliçelerden dünyayı

Yok edip o fosilleri”

Dedi kuzgun: “kim ipler be bunları! ”

“ya da bir gün,” dedim

“uzaklarda ufacık bir kulüben olurdu da

İncecik parmaklarıyla kirazlar yedirirdi bir kız sana..

Öylesine bir yer övgüden yergiden uzak”

Dedi kuzgun: “gel bir budalalığı,

Sensin, varsa eğer yeryüzünün tek tutsağı

Özgürsün, ama yok özgürlüğün özgür görünsen de şimdi

Yarışa kalkmışsın son hızla o güçlü arabayla

Ama bak direksiyonu yok ki

Oza roza ya da bilmem kim yosması

Ve bütün bu değişimler ne baş belası

Toz toprak çamur olacaklar günün birinde

Yaşam kısa öyleyse kim ipler be bunları! ”

Nasıl anlatabilirim şu şom ağızlıya

Yalnız ilençli sözlere açık olmadığını ağzımızın

Capcanlı dudaklarımızın güzelim dudaklara

Ve serin sularına da değeceğini bir ırmağın

Yaşamak ne büyük bir mucize

Ama nasıl anlatırsın bunu yaşamasızın birine

Belki de anlatırsın

Ama kim ipler bunları be!

Andrey Voznesenski

Çevirenler: G. DURUSOY – M. HUSANOV – A. NECDET+

…