Öyle yıkma kendini | Ahmet Arif
Beşikler vermişim Nuh’a
Salıncaklar hamaklar
Havva anan dünkü çocuk sayılır
Anadoluyum ben
…
Tanıyor musun?
Utanırım
Utanırım fukaralıktan
Ele güne karşı çıplak
Üşür fidelerim
Harmanım kesat
Kardeşliğin çalışmanın
Beraberliğin
…
Atom güllerinin katmer açtığı
Şairlerin bilginlerin dünyalarında
Kalmışım bir başıma
Bir başıma ve uzak
Biliyor musun?
…
Binlerce yıl sağılmışım
Korkunç atlılarıyla parçalamışlar
Nazlı seher sabah uykularımı
Hükümdarlar saldırganlar haydutlar
Haraç salmışlar üstüme..
…
Ne İskender takmışım
Ne şah ne sultan
Göçüp gitmişler gölgesiz
Selam etmişim dostuma
Ve dayatmışım
Görüyor musun?
…
Nasıl severim bir bilsen
Köroğlu’nu
Karayılan’ı
Meçhul Askeri
Sonra Pir Sultanı ve Bedrettin’i…
…
Sonra kalem yazmaz
Bir nice sevda
Bir bilsen
Onlar beni nasıl severdi
Bir bilsen Urfa da kurşun atanı.
…
Minareden barikattan
Selvi dalından
Ölüme nasıl gülerdi
Bilmeni mutlak isterim
Duyuyor musun?
…
Öyle yıkma kendini
Öyle mahzun öyle garip
Nerede olursan ol
İçerde, dışarıda, derste sırada.
…
Yürü üstüne üstüne
Tükür yüzüne celladın
Fırsatçının fesatçının hayının
Dayan kitap ile
Dayan iş ile
Tırnak ile diş ile
Umut ile sevda ile düş ile
Dayan rüsva etme beni.
…
Gör nasıl yeniden yaratılırım
Namuslu genç ellerinle
Kızlarım
Oğullarım var gelecekte
Her biri vazgeçilmez cihan parçası
Kaç bin yıllık hasretimin koncası…
…
Gözlerinden
Gözlerinden öperim
Bir umudum sende
Anlıyor musun?
(Ahmet Arif)