Odam | Gülçin Yağmur Akbulut
Kış
telaşı var
ömrümün duraklarında
son bir sigara içeceğim
kasnaklı
duvarlarına karşı
nihayetinde
bir
daha bakmayacağım
pencerelerinden
dışarı
şahit
olmayacaksın
içimdeki
buz yangını sokaklara
Sabır
nakışlı
hırkalar
örmen lüzumsuz
gayrı
artçı depremlerime
ve de
uçurum diplerinde
dolaşan
buğulu sesime
kulak
tıkaman fuzuli
zira bu
gece
ivegen
adımlarla döktüm
sana
içimin yağmurlarını
Yumruklamaya
yekinmeyeceğim artık betonlarını
şiirler
yazmayacağım
kapı
boşluklarına nazır
müşterek
çığlıklarımız olmayacak
siyah
bir gül uğruna içli içli
Ağır
ağır çırpınıyor ömür
daralmak
naçar
ölüm
tırısa kalkmış
gökyüzünün
gökçesinde
kırık
bir tabut
başucumda
şamdan
odamın
duraçları arasına
göm
beni hancı
Gülçin
Yağmur AKBULUT
Çıngı
Dergisi Mayıs Haziran 2020