O Gün Bu Gündür Haraşo Şiirler Yazıyorum | Gülüm Çamlısoy
Bakaya kaldı hayallerim
Bir ters bir yüz sevinçlerim
Kahrolan içimdeki çocuk
Bazense kağnı arabası mutluluk ve şimdi…
Düşlerimin tarhında açmak üzere olan bir gelincik olsam ne ki?
Ben ki adımın hakkını layığıyla veremedikten sonra ne…
Kimliğimse gül,
Gülümsemek mi yoksa zor gelen insanlara?
Hani ismimle yaşadığım
Bazen kekeleyen insanlar
Ve adımı b/ölenler ortadan
Yanlışım varsa özür mü dilemeliyim illa ki sefil dünyadan?
Söküklerim var misal
İyi de iğne iplik tutmayı beceremem ben.
Varsa yoksa dikenlerim
Her uçan balona batırmak adına
Uçmayı öğrendim üstelik sadece dört yaşımda.
Yalnız bir çocuktum şüphesiz
Hayali arkadaşlarımla hasbıhal ettiğim yerli yersiz
Bir de çocukluk arkadaşım:
Seksenlik babaannem
Üstelik o, sekizimi görmeden ansızın göç eden.
Göçenlerin gelmeyeceğini bilmiyordum henüz
Bu yüzden ben de göç etmek istedim zamanlı zamansız
Şeytan kulağına kurşun mu?
Hani, Sağır Sultanın duymadığı her ne varsa
Yazıya ve şiire döktüğüm içimde saklı o devasa dünya.
Bir de yün örerdim eskiden
Elim kalem tutsa ne olacak tutmasa ne?
Zaten şişler yakışmamıştı elime.
Yine de metrelerce kilim ve battaniye ördüm
Bilemedim hepsinin çöpü boylayacağını
Ve işte o gün serildim beyaz sayfaya
O gün bu gündür haraşo şiirler yazıyorum.
Bir ters bir yüz
Hem şişin numarası da yok ve de arsız
Düşlerim hafızladığım kitaplar ve ansiklopediler
Ne de olsa çalışkan bir öğrenciydim ve bir o kadar pervasız
Ne zamanki düşsem boşluğa
Hayallerime tutunup da çıktığım suyun üstü
Bir bardak soğuk su da içtim mi şiirin üstüne.
Propagandasını yapıyorum dünün:
Şu sefil mizacım yok mu öykündüğüm…
Bir de öldüremediğim mazi
Asi olduğumu söylemiş miydim hem size?
Sizli bizli konuşmalarımızın da gelmek bilmedi ertesi.
Hanım hanımcık yaşadım da ne mi oldu?
Vur sırtıma al lokmamı
Endamlı bir kibarlıktır benimki
Gerçi ara sıra kabadayılar gibi nara atmak özlemi de saklı ama içimde
Bir içimlik işte şiirlerim
Gece oldu mu misafirliğe gelen
Yüz verdim mi yatıya kalan sözcükler ve nice meali…
Kıpraşan iç sesim:
Ne beylik ne sıradan benim acılarım
Bazen gömdüğüm derine
Bazense firar eden yüreğimin derinliklerinden
Savrulup da kopan ansızın
Solduğum kadar yeşeririm de hani umudun g/izinde.