Niçin / Necdet Arslan
“Bu sıralar gözlerinden söz ediyorum ya..”
Dağlanmam içindir
Korlanmam içindir.
Konuştukça içime attıklarım içindir
Sakladıklarımı yitirme korkuları içindir
Sen aynı oldukça ve sen ayna oldukça
Kendimi senleştirmek içindir. Sende görünmem
Ve kalmam içindir
Sana baktıkça kekeliyorum ya
Düşüp paramparça olan bir kristale
Dönebileceğimi düşündüğüm içindir
Sen ötelerde süzüleduruyorsun ya
Bir arabesk şarkının nağmeleriyle
Avunmam içindir
Kanatlarına sığınmayı düşlediğim
Durup durup sana savrulduğum içindir
Dalgaları yırtarak sana yol açmak istediğim içindir
Bomboş kaldığım içindir
Yaşlandığım içindir
Ne yapsam ne etsem uykularımda
Açılan perdeleri örtemediğim içindir
Gülüşün şehnazlaştıkça fettanlaştığın içindir
Sen süslendikçe ölüp ölüp dirilen
Afrodit’leştiğini gördüğüm içindir
Adını ne zaman hecelemek istesem
Birmahzeniniçindetektadımlıkşarapolduğuniçindir
Yudumlayamadığım içindir seni
Sana sarılamadığım içindir
Ah o gözlerin yok mu senin
Bir pervane gibi etrafında döndüğüm
Yüreğimi tam orta yerinden sana uzatmak için böldüğüm
O gözlerin yok mu?
Sende saklı kalmasını istediğim bu şiirim içindir
Bir aşk okyanusuna çivilemesine daldığım içindir
Azla yetinmeyip
Tüm yükünü ve tüm suçlarını göze aldığım içindir
Bir bakışın uğruna sana her şeyimi rehin verebileceğim içindir
Ruhumu elinde tuttuğunu bildiğim o masum bakışların içindir
Ağrılarımı ancak sen durdurabildiğin içindir.
Senin adını besmele saydığım içindir
Bana ışınladığın cilvelerin içindir
Nedense ne demek istediğimi
Bilmediğim bir çıkmazda kalakaldığım
Ve yönümü yurdumu şaşırdığım içindir
Necdet Arslan