Mümkünü yok | Yılmaz Pirinççi

Hüzünle mayalanmış bir yürek bizimkisi.

Ne yaparsan yap hep bir şeyler eksik kalacak bizde

Yani gidersen eğer.

Eğer gidersek.

Mümkünü yok yüzü gülmez şiirlerin.

Bize sorulmadan yazılmış bir hayat nasıl yaşanırsa

Öyle yaşıyoruz işte

Hep tamamlamaya çalışarak.

Hakkını vererek sevmelerin, ayrılıkların…

Hem biliyor musun?

En çok ayrılıklarda sınanır insan dediğin.

Bir parça ekmeği yere düşürmekten korkar gibi korkar adını düşürmekten

Sadece gözlerine iner o perde.

Ve o yağmurlar usulca hep içine akar.

Susuyor telefonlar yokluğunda.

Arayan oldu mu diye bakmaya bile gerek duymuyorum.

Bir kaç yalnızlık türküsü.

Bir de vaktim kaldıysa geceyi sabaha taşıyan adımlar.

Sonrası derin bir sensizlik işte.

Ben diyeyim okyanusun,

Sen de ki cehennemin dibi.

Yok ya,

Özlemedim.

Tabi…

Gözlerinde bir ağlamak…

Haberin var mı?

Yılmaz Pirinççi