Madımak Ormanı | Aziz Kemal Hızıroğlu

Sivas Katliamı’nda yitirdiğimiz dostların anısına yazdığım, yeğenlerim Ada ve Deniz’e ithaf ettiğim şiir.. Çocuklar hâlâ soruyor: “(….) / madımak ORMANI’nı YAKANLAR İNSAN (!) MI anne?”

MADIMAK ORMANI

-Deniz ve Ada Terzioğlu kardeşler için-

Bugün ders yapmadık anne, kırlara gittik

Piknik yaptığımız yer eskiden cıvıl ormanmış

Yıllar önce inleye inleye yanmış

Öğretmenimiz orman yangınlarını anlattı anne

—

Tarla fareleri, karınca sürüleri kavrulmuş

Yavru domuzlar, ayılar, yaban keçileri

Köstebekler, yılanlar, sincaplar çığlık içinde

Piknik yapacağımıza ağladık anne

—

Ağaçlar yanmış, fidanlar, otlar, mantarlar

Kelebekler, arılar, tırtıllar, yavru kuşlar

Böcekler, kuzular, koyunlar, bir de çoban

Hiç oynayamadık, durmadan üzüldük anne

—

Yıldırımdan yanarmış orman, sigaradan, güneşten

Bazen yansımadan dedi öğretmenimiz, ama

Ormanı en çok insan yakar dedi, dikkatli olun

Pikniğimiz yarım kaldı, ağlayarak döndük okula

—

Biliyorum siz de ağlayacaksınız babamla

Sivas’taki yanık ağabeyler, ablalar için

Temmuzlu vakitler geldiğinde

Madımak ormanını yakanlar insan mı anne?

Aziz Kemal Hızıroğlu

(Kana Yüzüm, Ulak Yayıncılık, Aralık 2016)

—-