Madencinin Kaderi | Cevdet Vural

Hep yadigâr bize

Babadan oğula

Dede den toruna

Ne kaderdir bu anam

Nede yazı?

Ekmek parası kömür karası

Biz hep yaşadık bu acıyı

Kürelerde grizu cehennemlerini

Filiz filiz…

Hep ölüm yeşerir galerilerde

Alın yazısı dendi ölümlere

Kadere yordular

Grizularda ki ölüm fermanlarını

Oysa kader değil

İnsan yazmalıydılar

Yaşam yazmalıydılar bahtlarımıza

Sinmeliydi

Utanmalıydı grizular

Utanmalıydı…

Gaz kokulu tüneller

Yerin derinliklerindeki yazgılardan

Yanma korkularıyla ateşlerde

Kazanılan ekmek paralarından

Mavi düşmeyen dehlizlerde

Güneşi arar gibiydiler…

Kömürlere vurulan her kazma

Nefesleri kömür tozlarından

Ciğerleri zapt eden kömür karalarından

Güneşe hasret ölenlerden

Utanmalıydı kader…

Madencinin kaderi ölüm olmamalıydı.

Size kara elmas

Bize ölümdü

Ekmek parası

Size aktı tenimizdeki kömür karaları

Beyaz ekmeklerimiz in…

Hep kömürdendi katıkları

Bitmez bir sancıdır kömürün karanlık dehlizleri

Ya maden ocaklarında ölüm

Yâda ciğerleri kanser olmuş bir ömür…

Madencinin kaderi karanlık tünellerdeki ölüm olmamalı.

Bize yasak bahar yaşamak

Bize yasak mavi umutlar

Senin neyine pembe düşler

Kaderimize yazılmış ölüm

Bize yasak güneşe susamak

Bize yasak murad türküleri.

Cevdet Vural

 

17 10 2022

Maden şehitlerine saygıyla…