Kurusa Yüreğimizdeki Gözyaşlarımız | Selahattin Yetgin

Bazen tersten okunur hayat

Aşk gibi, sevda gibi

Sessiz çığlıklar serpilir satır aralarına

Yaşam gibi, umut gibi

Seni düşündükçe ben

Gül dalında bir yaban arısı

Gülüşünde kiraz açışı olmayı dilerdim

Kocaman sevinçler sürüp fakir yüreğime

Gözlerinin derinliklerinde yitmek isterdim

Dirensem yaşamın deli fırtınalarına

Kanayan avuç içlerine suskun cümleler eksem

Kendi kuyusunda ölümü bekleyen insanlarca

Suskun bir nidayla hep sana bölünsem

Sancısız günlere uyansa insanlar yeniden

Ölümün koynundan kovulsa şeytan

Kurusa yüreğimizdeki gözyaşlarımız

Upuzun bir kumsala aşkın gözlerini resmetsem

Öfkeler sürtündükçe tetiğe çığlık susar

Kendi tonuna sıkıştırılmış renkler coğrafyasında

Dargın sırt dönüşlerin yatağında anlamsız dirençler

Aşkın doyumsuz sofrasına bağdaş kurunca sevgi

Yolunur dudakların asırlık pası

Durdurulamaz işte o an parmakların hazzı

Kollar iki yana düşmeden

Ve nefesler sığ bir menzilde gürlemeden

Anlatılamaz ruhların kaydırağından

Hayata fırlatılan o mutluluk pozu

Selahattin YETGİN