Kocaman Bir Şiir Seninle Zaman | Selahattin Yetgin

Özlemi emzirirdi uzaklarda bir kadın

Umudun yanık tenli hicaz çöllerinde

Ay gülümserdi ufkunun yükseltisinde

Kelepçe yanığı bileklerinde onlarca hatıra

Ruhunun kayıklarıyla geçerdi vahaları bir çırpıda

Fincan ateşli bir kor, dilde telve olurdu aşk

Uzakları yakın ederdi mütevazı düşlerle

Karanlığı delerdi ayın sevdalı ışıltıları

Yelkenleri yırtık kayıkları çekerdi köleler

Sahra çadırlarını sökerdi genç bedeviler

Develere tuz yüklerdi kadınlar şafakta

Köpek seslerine karışırdı kervancıların ıslıkları

Gece üşümüş nefesiyle biterdi bir anda

Aşk şalını omzuna alır, kalkardı kadın

Doyumsuz anılarla uykulara sarılırdı

Ne çok enginsin oysa yalçın akan bir nehir gibi

Varlığınla şımarmasam, yırtardım gökyüzünü

Hiç eksik etmezdim yanımdan seni, asırlarca

Dörtnal akıyorsun içimde, buzlu nehirlerce

Düşmekten korkmuyorum, ruhumdaki şiirlerle

Bir düşün çehresine yapışıp, götür uzaklara beni

Ardımda özlem olmasın, çağlar aşalım seninle

Ruhum hep tam, cılız kollarımla aşkı kucaklasam

Nereye gidersem gideyim seninle, mevsimim ol

Gündüzüm de gecem de varlığınla olsun sefam

Anla ki yar!

Ne zaman seninle konuşmaya başlasam

Ardımda kocaman bir şiir oluyor zaman

Akıp gidiyoruz seninle yaşamın karelerine

Gülümsemeyi unutan yüzlere sıvanıyoruz

Kanayan yüreklerin alyuvarlarını dondurarak

Hayat adına onlarca yaşamak oluyoruz

Yıldız tozu serpilmiş belki de üzerimize

Göğsümüzde dolanan ruhumuz tıpkı gökkuşağı

Bulutları okşuyoruz sevdalı ellerimizle

Irmakları okşuyor, karlı dağlarda geziyoruz

Buğday ekiyoruz boş bozkırlara çocuklar için

Arsız ağaçların dallarını aşkla buduyoruz

Yeryüzünü çimlerle donatıyoruz birlikte

Sevgi oluyoruz bitimsiz bir düşün içinde

Selahattin Yetgin

….