Karşı Duvar | İsmail Çifçi
Bir yolculuk ile başlar hayat.
Sonra bu uzun yolculukta
Bazen anlar insan dünyanın ,’
‘Kaç bucak” olduğunu.
Aşk yaşar,
Dert yaşar,
Yorulur.
Bazen güneşin gülümsemesi ısıtır yüreğini.
Ara da fırtınalar kaplarken,
Her bir yanını alacağını sorar,
Kayıplarını arar.
Ne çare
Karşı duvar sessiz.
Duymaz feryadını
Duyamaz.
Kulaklar sağır…
Oysa bir damla duru su
Özlemi olmuştur.
Gülkurusu,
Sevgiye özlem,
Canana hasret…
Sonra birden hesap zamanı gelir
Gün biter..
Günler içinde yaşanmamışlıkların gizinde akıp gider zaman.
Elde avuçta bir tek anılar kalır.
Ve bir kıvılcımla yeniden başlar hayat.
Yüreğini yakan anıların saklısında kalır hiç söyleyemedikleri.
Günler böyle akar, akıp gider.
Bir nehir misali
Denize,
Suya hasret
Haberli habersiz,
Vuslata erer hayat..
İsmail Çifçi