Kan Kuyularım | Selahattin Yetgin

Sitemle sevişen rüzgârın çardağındayım

Hangi suyu avuçlasam ellerimde yalnızlık

Acının ırağında el sallıyor yüreğime özlem

Bir kadın ağlayarak göğsümü yumrukluyor

Değişiyor mevsimler, mor dağları yıkıyorlar

Ölü balıklar yüzüyor denizlerde, çürüdü ağlar

Haramiler piramitleri yıktı, soyuldu mezarlar

Adımı sesleniyor bir çocuk, ruhum ürperiyor

Her tarafta kan kuyuları, sürgünde şimdi aşk

Bu utanç öldürecek beni, sevgiyi talanladılar

İnsanlık derin uykularda, yitirildi dostluklar

Sıkıldım yaşamaktan, içimde bir adam ağlıyor

Hayat rotasız bir gemi, dümende soytarılar

Kirli bakışlarında ihanet, aramızda eşkıyalar

Aynalarda tebessüm artığı, kayboldu hatıralar

Dilimde umarsız bir yangın, ne yapsam sönmüyor

Selahattin YETGİN