İzin Ver | Canan Alican Tekpınar
Ayaklarımdan tutup indirme,
izin ver, istediğim yükseklerde uçayım.
Havalandığımda aşağı çekme,
bırak gökyüzünde gönlümce salınayım.
Kat kat, yanardöner kanatlarımı yolma,
rengârenk, göz alıcı bir kelebek olayım.
Gök kuşaklarımı çekip alma elimden,
saçlarıma dolayıp, kurdeleler yapayım.
Çiçek dürbünüme göz koyma kıskanıp,
çevirip türlü renkte çiçekler bulayım.
Müziğime el atıp susturma sakın,
sevdiğim şarkılarla dans edip coşayım.
Saat olup tiktaklarınla kırma hevesimi,
olmuşa, geçmişe ağıtlar yaktırma.
Ne düşüneceğime sen karar verme,
aklıma, kalbime sahip çıkayım.
Gerçeğin kafesine hapsetme beni,
sana bir zararım yok, sınırlar koyma.
Bırak olmayacak hayaller kurayım,
kendi masum dünyamda mutlu olayım.
Dikenli telleri sarma rüyalarıma,
istediğime inanıp, özgürce konuşayım.
Yeter, azad et, koyver gideyim,
çöz zincirlerimi, boğma, bunaltma.
Kendi denizlerimde yelken açayım,
her gün yeni heyecanlara koşayım.
Canan Alican Tekpınar