Hüzün Yüklü Bulutlar | Yılmaz Pirinççi

Eylül de bitti.

Geçti geçiyor Ekim.

Karbeyaz bir kış kapıda.

Günler kısaldı.

Uzadı hasretler.

Şimdi daha çok yoruyor göz bebeklerine düşen gölgeler

Şarkılar değişti bak birden

Durup durup kendini hatırlatan kronik bir ağrı gibi damarlarında dolaşan  o tarifsiz sızı

Hiç bir yere kaldırıp koyamadığın o çok iyiyim yalanı.

İyiyiz ama değilmi.

İyiyiz.

Yalanımızı sevsinler bizim.

Bir dokunsalar neler dökülecek.

Parmak uçlarımıza kadar hasretler içindeyiz haberimiz yok,

Kursağımızda boğulan sevinçlerin kırgınlığı kaç depreme sebep bilemez kimse

Bir kez olsun bu doğrunun da canı cehenneme diyemedik ki

Oysa aynı toprağa gömülüyor herkes

Ve her kes haklı kendince.

İyiyiz ama soran olursa…

Soran olursa bizden iyisi yok,

Gözlerimizde hüzün yüklü bulutlar

Damarlarımızda binlerce cam kırığı

Öyle güzel gülüyoruzki.

Bizden iyisi yok…

Yılmaz Pirinççi