Haydi Baba Düş Peşime! | Dursun Güleç
Baba dedim
yahu, sen kimsin gerçekten
annem seni tanıyor olmalı önceden
bakıyorum
da
pek bir
tanıdık geliyorsun bana
annem
diyor ki
biraz
saygılı olmalısın babana..
tamam
yani
saygı gani gani
helal-i hoş olsun da,
sevgi var mı peki
satın alınamaz çikolata tadında?
senden
büyük ve güçlü babalar varmış, öyle mi
onlar da, senin anneni tanırlar ve seni severler mi?
koca
koca uçaklar, şaka değil, öldürüyormuş çocukları,
ben onları oyuncak sanırdım, korusa ya babaları..
annemi
koruyan adam
beni de korur elbet, dedim içimden
elbet ben de, annemin benden önce güvendiğine güvenicem..
güveniyorum
sana koşabilirim,gülebileceğim bir dünyaya,
düşebilirim, dizlerim kanayabilir, hiç dert etmiyorum ha..
oynamak
için değil midir çocuklar, güneş parladığında,
anneler,babalar,kardeşler ve arkadaşlar da yanlarında?
üzüldüğünü
görmedim mi sanıyorsun,grev ve işgal günleri
çok istedim bir işte çalışıp da o an,eve ekmek getirmeyi..
yeraltında
kalmış madende birçok babalar ekmek için diyorlar
yerüstünde çok ekmek var ya baba onlara neden vermiyorlar?
şimdi,
ben sana şiir yazdım ya annem kıskanır, biliyor musun
onun gözlerinde
benim gördüğüm şiiri
sen de görebiliyor musun,baba?
haydi
baba, düş peşime
hayata koşuyorum
kollarım açık iki yana
göğsüme hayat rüzgarı doluyor izle beni, izle
ardımdan bakakalma, e mi..
– /15.06.2014/Ankara-