Hamartia | Yelda Karataş

Sözleşmenin altına yazılı o inatçı bakışın bam teli vurdu.
Oyuna sürgün bir yemini andırıyordu.
Tarifsiz yemek tadında öpüşmenin intihar faslına bir adım kalmışken.
Gece durdu.
Yazık mıydı sevgisine sevgisizliğe dayalı bir omzun içinden geçmeye çalışıyor aynasız.
Kasıklarını dinleme boz anlaşmayı.

Boz renkli o kağıdı parşömenzade yap. Yoksa boynunda dolaşan bu öpüş on başlı ejderhaya dönüşecek ve yakacak yakamozları.

Bakışına kırmızı yak. İhtarından bir intihar çıkaracaksa bırak.

Bütün yollar ona kapansın akşam akşam.
Sabah biliyorsun saçları olmaz kadınların. Sabah biliyorsun arzusu dingin yataklarda med ve cezri karışmış olur bir erkeğin.

Ruh aradı sende kurşun kalemle talep edilmiş. Ruh kaçağı kara kalemle çarpılı.
Ellerini çaprazla göğsüne inip kalkmasın hızı.

Ayrılığın mührünü baştan kazan bir kalple oyun olmaz.

Hiç prensi ve prensibi olmamış bir soluk o. Atlı taklidi yapıyor Akasya sokaklarına beyaz aşk dağıtarak ihtiyacın gözünü boyuyor.
Şimdi geceye dağılan umutlarını topla bir bir iki yıldız arasında vurgun yeme.
Öfke kontrolünden kork öfkenin kendisi gibi geçemeyen.

Aşk kontrolcülerinden kork sevdayla yüzleşmeyen.
Bir adım kaldı sahile küreğin ucunda bir mavi umut

Anlaşmayı boz yürekli ol: ‘seni seviyorum’ de.
Yüzüne bakma ay daha karanlık.
İsmini bile unutur hızla giden. Sakın çevirme.

çağrılabilen bir isim dile.

Yelda Karataş
Sabır Masalı
2012
Hüznün Kısa Tarihi
2019