Hakkını Helâl Et | Adnan Sökmen
(Kadehimdeki şiirler)
Hakkını helâl et…
Helâl et yaralı bıraktığım aşk, kırdığım kalp…
Hep benimle olan sensizlik…
Her gece çığlık çığlığa bağıran sessizlik…
Tespih gibi çektiğim çaresizlik…
Ucunu yaktığım…
Göz yaşıyla söndürdüğüm mektuplar…
Yakası açılmadık küfürler…
Dağlar taşlar, kurtlar kuşlar…
Rüzgarlar yağmurlar, doğrular yanlışlar…
Helâl et…
Sen yalnızlığım…
Sen, en iyi dostum…
Bazen dertleştiğim…
Bazen kavga ettiğim…
Beni hiç yalnız bırakmayan yalnızlığım…
Helâl et…
Küllüğümdeki yarım kalmış izmarit..
Kadehimdeki boşalmış şarap…
Tabağımdaki son dilim kavun…
Duvardaki resim, penceredeki saksı…
Hakkını helâl et…
Başlayıp da bitiremedigim şiirler…
Bir ayağı sallanan masa…
Tutamadım sözler…
Gözümün önünden gitmeyen gözler…
Helâl et…
Kurduğum hayaller…
Çıkmaz sokaklar, bozuk fenerler…
Cebimdeki son on beş lira…
Dilimdeki minibüs şarkısı…
Hakkını helâl et…
Caddede umursuzca uyuyan köpek…
Koltuğun kenarını tırmalayan kedi…
Açmayan begonviller…
Koklayamadığım mandalinler…
Helâl et…
Sen, Bodrum…
Sen, Datça…
Sen, Eşrefpaşa…
Sen, İzmir’in güzel kızı…
Sen, İstanbul’un vicdansızı…
Helâl et hakkını…
Dolabımdaki yiyemediğim tatsız tuzsuz çökelek…
Son sevgilimin hediye ettiği gömlek…
Boğazımda düğümlediğim küfürler…
Tutamadığım sözler, bozduğum yeminler…
Hakkınıhelal et…
Hadi hoca sor!..
Üç defayı boşver, bir defa sor…
Bak bekliyor cümbür cemaat…
Bekleyin geliyorum…
Ayten, Gülten, Nebahat…
Ha bir de çocukluk aşkım çingene Sâbahat…
Hakkını helâl et…