Güreşe Dövüşe Geldim Ben Bu Meydana | Mustafa Kemal Erdoğan

Ben ismini bilmeden
sevgiyi mutlulukla
kardeş eyledim
anlamadılar tabii
külüm savrulan liman değil
karanlıklara…

Güneşi bilmeden
kaç mevsim dağılmışım dağlara
ben de bilemedim
sızdıkça zehirler
kelimelerim zehirlenmiş mısra !

Kızıl şarkıların sazı olmaz ki
gözlerimde
sakladığım
okyanusları
ben ölünceye kadar saklarım
içinde masum hayaller vardır
sen bilemezsin
oysa söktükçe yüreğimi
topraklar bile anlamaz
düştüğümde
İNCİSİNİ parmaklarımdaki…

Bu dünyaya geldim işte
var etmiş Yaradanım
O’na sarılmayacağım da
ateşlere mi vuracağım kayığımı !

Buramda oramda
her yerimde
SEN kokarken
ben nasıl başkasıyla öpüşebilirim
oynaşabilirim
ya da
her neyse işte…

Saçlarımdaki tellerin hesabını tutabilirsen
İNAN bende sorgusu SÜRESİZ eğileceğim
DE
nerde
daha ilk defasında
aldatıp geçtin yaktın ya
ben AMİN demediğim için çıplaksın
bilmezsin ama
İMAM nikahlarının
akdi
üç defa boş ol denince biter
ben daha bir kez olsun demedim
EYVAH !

Mustafa Kemal ERDOĞAN