FONEMSİZ KÜFÜRLER / Nermin Akkan
Fonem kullanmıyorum bu kez.
Çoğu kez, tenör bariton bas
Ayyuka çıkar yirmi dokuzu birden
Sıyrılıp dişil zerafetinden
Bıçak gırtlağımda iken.
Ama bu kez,
Bu körez kırk bir düğüm,
Atarak ünlülerin, hepsini birden yuttum.
Ünsüzleriyse bitik ömrüm, kor sinemde uyuttum.
İlk ünlü, şaşkınlığım özüne
İkincisi kendime, varsayımlı yine tözü tözüme.
Üçüncüsü,
Tiksinti!
” Nayır, nolamaz” ironisi
Yeri göğü tuttu sisi.
Dördüncüsü, bu işin en keyifli
tek sesi
Nota nota çisesi
Aşka özgü içsesi.
Beşinci ses,
“Pes” anlamı taşıyor.
Dünya benzeri tipi
Kaç ileni kaşıyor.
Son öğürtü kendimden
Öz be özüm midemden altıncı ses.
Pes/imsin, ırkına pes.
Yedinci gece uluntusu, yolladım
Yedinci ünlü ile.
Kurdun kurda hırsıyla
Tozup tay tırısıyla.
Son ünlü,
Senin de sonun.
Silkip yakamdan dünü günü
Düşürdüm günlüğünü.
Horoz ötüşü
Güneş gülüşü.
Ünsüz fonemler var ya!
Her biri bir angarya.
Muhtaçlığım yok
Hiç çeşit,
Her çeşit foneme
Duruşum yeter
Fonemsiz küfretmeye!
NA