Eski Dizelerim | İsmail Çifçi
Yürürken karlı dağların yamaçlarında
Hayallerin vurgunda
Şafağı beklerim.
Korkularıma çare…
Ay da suskun bu aymaz gecede.
Beklemek başa bela
Ömrümden eksilen her bir günden
Bir parça umut
Bir lokma ekmek niyetine yaşamak
Tekrar baharı görmek var mı?
Bilemem
Ama olsun bütün bunlar her şeye değer.
Yaşamak güzeldir.
Belki seni tekrar görmek heyecanı gibi
Kaplarken bütün benliğimi
Umudumdun sen..
Boş verdim
İnce hesaplarım yok artık
Çılgınlık- yılgınlık yok…
Söz verdim zulamdaki saklı anılarıma
Birlikte gideceğim
Gidilecek her yere kadar..
Gönlüm bi-çare olmuş
Bu aymaz gecede elbette şafak açacaktır
Bu karlı dağların yamaçlarında
Gün güneş yeniden doğacak.
İşitmez mi çığlığımı?
Görünmez mi bu evrende?
Bir toz misali savrulurken oradan oraya,
Paramparça hayallerim toparlanır mı bilemem?
Ah yaralım,
Ah karalı sevdam…
Kim bilir?
Belki bir şafak vaktinde,
Bir gündönümünde bitecektir belki?
İsmail Çifçi / 2018