En güzel gerçeğim | Yılmaz Pirinççi

Yağmur yemiş toprağın güneşle sevişmesi gibidir sesimin sesine değmesi
Hayalin binlerce yakamoz parıltısına dönüşüyor gözlerimde.
Ve içimdeki o sevinç okyanusu bütün evreni kucaklıyor

Kaybolmuş bir çocuğun annesine kavuşmasını gördün mü hiç
öyle masum öyle ürkek.
Bükülmüş dudakları ile ben çok korktum der ya hani.
İşte öyle bir şey sana sarılmak
Öyle hiç bırakmadan.
Yumarak gözlerini.

Yürüdüğüm bütün yollara adını veriyorum şimdi.
Bütün reklam panolarında senin resmin. Ve bir tek ben görüyorum .
Seninle yeniden kuruluyor bütün şehirler.
Sesini duyduğum her yer sen oluyor.

Sen oluyor sesim nefesim
Vuslatım , hasretim
Menzilim.
En güzel gerçeğim..
Artık sana emanet yüreğim..

Yılmaz Pirinççi