Düze Sererdik Düşlerimizi | Selahattin Yetgin

İğneli bir beşikti sevda

Yürürdük er sabahta

Sulu nehirlerden geçer

Sarı başakları biçer

Mor dağlarda sevişirdik.

Tenimize yaman vururdu rüzgâr

Üşüdükçe göğsüme yaslanırdı

Ellerimi siper ederdim bedenine

Gecenin kuytularında kaybolur

Yankılı bir titreyiş olurduk.

Uzakta bir yıldız kayardı

Göğsünde sular çağlardı

O an yüreğimde doğrulur

Gözümün halkalarına değerdi

Beklemekten bitap sözlerim

Şiir olup akardı.

Bir sevinç tutalım derdi sonra

Birlikte tuttuğumuz dileklerin

Sancılı duasına dururduk

Ardından bir güneş vururdu tenine

Ayın esmerleştirdiği bedeninin

Dizginlerini çekerdim usulca.

Kuşların konseri başlardı o gülünce

Çalkantılı denizlerim durulurdu

Gün tepelerden aşar, gece olurdu

Dağlardan çocuklar gibi iner,

Düze sererdik düşlerimizi.

Yapışkan bir gece beklerdi ikimizi

Yangınlar sarardı yorgun bakışlarımızı

Uzanırdık bir sevdanın mavi yastığına

Bütün dünlerimizin öyküsünü yazar

Beklemekten bitap bedenlerimizi

Birbirine sunardık.

Selahattin Yetgin