Duruşma Notları | Hüseyin Evcil

Olayları anlamakta güçlük çekiyorum.
Anlayabildiklerim, dilim dilim ediyor yüreğimi.
İnsanlar neyin sıkıntısında ve neyin sevincinde ?
Gören gözler, hangi siyah şeytanın izine kilitlenecek ?
Zaman nereye doğru akıyor ?
Kimler katılabiliyor renklerin akşam toplantılarına ?
Sorular ağır.
Sorular, kucağımda kıyamet gibi, kafamda silindir gibi.
Sabah çiçeklerinde kıpırtılar durdu.
Dalgalar kayalıklarda.
Gemiler kayalıklarda.
Güneşler kayalıklarda.
Ruhlar kayalıklarda.
Tanrılar kayalıklarda.
Her şey kayalıklarda. Neden ?
Bilmiyorum fakat öğrenmem gerekiyor.
Ölüm, en büyük gövde gösterisi.
İki damla gözyaşı, kasırgalardan kaçıp kurtulan.
Onurlu bir sessizlik.
Keskin bir hırçınlık.
Yaşanmışlığa dair yorgun zincirler.
Duvarları yıkan duyguların yayınladıkları son sıcak bildiri.
Özgürlük ışıkları eşliğinde en mükemmel felsefe.
Dolayısıyla gerçek diriliş, gerçek savaş.

Hepsi içimde. Hepsi ufkumda.
Hepsi, sönmeyecek ateş kümeleri.

Gezegende tek yapacağım şey var :
Yüreğimi korumak, şu an ve yarın.