Devrilmiş Günlerin Heybesinde İntizar | Selahattin Yetgin
Uzun bir öykü biçmiş tanrılar ruhuma
Çivili direklerde çürümüş kan pıhtısı
Diş biliyorlar kayıp masallara insanlar
Başkaldırılarla ayrılık ekiyorlar toprağa
Devrilmiş günlerin heybesinde intizar
Mor utkular taşıyor kadınlar ayrılığa
Seni soruyorum kirli aynalara ah!
Kayıp düşlere ağıt yakıyor anlar hıçkırıkla.
Kök sarılmış ökçesiz bir ayaza
Gövde yoldaş olmuş nicedir buza
Toprakta tedirgin bir sarılış öznesi
Rüzgâr oynaşıyor sarı yapraklarla
Bir kadının bakışları dolaşıyor ruhumda
Yürüyor çırılçıplak yüreğimin raylarında
Bir hıçkırık travmasıymış hayat
Aşk nicedir kayıp kangren rüyalarımda.
Kaygan vakitler sızıyor avuçlarımızdan hızla
Kayboluyor anlar bir bir ahlarla vahlarla
Bir göz açıp kapama faslıymış hayat
Nemli hıçkırıklarla göçüyor duvarlar dibine
Göğsümüzü heder eden rüzgârla, boranla
En kıymetli anlarımız uçup gitti ah!
Durdurulamayan anların sırlarıyla
Yenilenmiş sevinçler dikmek gerek şimdi
Cenneti göğsünde saklayan yaşam ovalarına…