Çocukluk | Muhammet Ali Bilgin

Kuşkusuz uçacağız kaptan, kanatları hazır eyle

Anadolu’yla köşe kapmaca oynamalıyız, çocukları hoş eyle

En son çocukken bilmem kaç yaşımda oynadım

Köyde çocuklarla, Ahmet’le Hasan’la koşturdum

Önce top peşine, sonra bir iki erik için birbirimizin peşine

Kutlarım kaptan, yolculuğa başladık

Seferimiz geçmişe, son durağımız çocukluğumuz

Mum ışığı eğlenceleri, hayat hikayeleri

Tadı damağımda köy ekmekleri

Unutulmaz bir mazidir, çocukluk

Kaptan!! Bak şuraya

Çamurdan neler yapmışız gün boyu

Eve kaçınca da akşam üstü analar hep kapıda

Tabi ana yüreği merak eder, dayanamaz

Amma gecikirsen vay haline kaptan…

Şimdi söyle kaptan.

Biz çocukken bu kadar mutluyduk

Şu ölümlü yaşlarda özleriz ya geçmişi

Hangi hakka tabidir bu iş

Kaptan! Kaptan!

Ses ver kaptan!

Ya da verme! Hayat boyu yoruldun.

Kapa gözlerini de çocukluğuna kavuş…