Çividî Mavi | Ömür Balcı

Herkes birbirinin çamurundan

ödünç yarınlar karıyor

ikbâl hırsıyla mâbetlerde

mum yakma telașında

en mâhir sandığım

dokumacı kuș göğsümde

yaralı, tutsak, yönünü șașırmıș

sığınak yapmıș kușkularını

kendi gölgesinden korkuyor

mesafeler gitgide uzaklașmada

en bağdașık ilintilerden

her mevsimin kaçağı

yüreğim sıtmalı titreyișlerde

göklere el açmıș

gerçek așkın kozasında

kendine bile muamma bir larva

birden bire nihavente bürünür sesler

susar gecenin en karanlık

noktasında âșina nefesler

yorgun örselenmișliklerime

merhem çalmak için uzanan el

ıșık yıllarını așmıș

beșinci mevsim bahçelerinde

kırılgan dallara umut bağlamıș

gözlerimdeki sağnakla yıkarken

terkedilmiș çocuk korkularımı

sakla en mahrem sırlarına beni

hiç olmazsa

duâların kabûl olduğu

mavi bir vakitte gel

umut șekeri dağıt çocuklara

orman yeșert kurda kușa

kimselere benzeme

telaffuzuna yabancı olsa da dilim

adın, bir masalın adı olsun

sevdalara kurumuș dudağıma

kelebekmișcesine dokunsun

ezgilerin theremin büyüsüyle

tütsüleyip kaburgamın

en acıyan sol yanını

düș kırıklarımı

reçineyle bitiștirir belki

derinlerdeki orman çamların

agron ol bozkırlarımda

ve beni içindeki cennetine

kevser yap

aiolos’un șeffaf kanatlarında

dans, ham hayal

yakamozla dalgaların fısıltısı

mevsimsiz, uzak düș

sağ yanında tulpar

solunda pegasus

yelelerine tutunup gelmen

ihtimaller ötesi

artık uzak yolların çağrısına

kanmada tozlașan kemiklerim

a m a o l s u n

õmrümü aynı ritimde

gölgelerken gri_mat perde

sözcüklerin çavlanı

sağaltır belki yaralarımı

dostluğun sonsuza yemin

ellerin güvenle bakan

çivîdî mavi

bir çift göz olsun…

Kasım 2020

Agron :yağmur kușu

Aiolos : rüzgârlar tanrısı

Theremin :dokunmadan çalınan ilk elektronik müzik âleti

Tulpar: kırgızlarda, mitolojik kanatlı at

Pegasus: yunan mitolojisinde özgürlüğün

Sembolü, kanatlı at…