Cemal Reşit Rey Kimdir? / Nuri Kaymaz

Cemal Reşit Rey, Türk besteci, piyanist ve orkestra şefidir. Türkiye’de klasik müziğin kuruluşuna öncülük etmiş müzisyenlerindendir. Cumhuriyet tarihinin ilk kuşak bestecilerinden biri olarak Türk Beşleri arasında yer alır.

(25.10.1904 – 07.10.1985)

Türkiye’de klasik müziğin kuruluşuna öncülük etmiş müzisyenlerindendir. Cumhuriyet tarihinin ilk kuşak bestecilerinden biri olarak Türk Beşleri arasında yer alır. Konçertoları, senfonik şiirleri ve başka orkestra yapıtları da olan Rey, Onuncu Yıl Marşı, Lüküs Hayat operetinin de yaratıcısıdır. Sonradan İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası’na dönüşen İstanbul Şehir Orkestrası’nın kurucusudur.

25 Eylül 1904’te Kudüs’te doğdu. Sarayla yakın ilişkileri olan bir Osmanlı ailesine mensuptur. Babası, o doğduğu sırada Kudüs mutasarrıfı olan Ahmet Reşit Rey, annesi ise ünlü Osmanlı devlet adamı Ahmet Fethi Paşa’nın kızı Fethiye Hanım’dır. Müziğe yeteneği Kudüs’teki çocukluk döneminde ortaya çıktı.İlk müzik derslerini annesinden aldı ve sekiz yaşındayken bir vals besteledi. Babasının Kâmil Paşa Kabinesi’nde Dahiliye Nazırlığı’na atanması üzerine Cemal Reşit beş yaşındayken ailece İstanbul’a geldiler.

Cemal Reşit, ilkokul yıllarında piyano çalışmaya başladı. Öğrenimine Galatasaray Lisesi’nde devam ederken Kamil Paşa Hükûmeti’nin düşmesinden sonra aile, 1913 yılında zorunlu olarak Paris’e taşındı. Babası, Mahmud Şevket Paşa suikastından dolayı gıyabında mahkûm edildiği için bir süre Fransa’da, ardından Cenevre’de yaşadılar.

Fransa’da özellikle Fransa Cumhurbaşkanı Raymond Poincaré aileye sahip çıktı.Paris’te yaşadıkları yıllarda konservatuvar müdürü ve ünlü besteci Gabriel Fauré onu dinleyip müzik dehasını keşfetmiş; kendisini piyanist ve pedagog Marguerite Long’a yönlendirmiştir. Marguerite Long, 19 yaşına kadar hiç para almadan Cemal Reşit’in eğitimi ile yakından ilgilendi.

1. Dünya Savaşı başlayınca Cemal Reşit ailesi ile birlikte Paris’ten ayrılıp Cenevre’ye yerleşti. Eğitimine Cenevre Konservatuvarı’nda devam ederken, normal lise eğitimini de sürdürdü. Konservatuvarın ustalık sınıfına kadar yükseldiyse de 1919’da babası Dahiliye Nazırlığı’na atanınca ailesiyle birlikte İstanbul’a geldi. İstanbul’da müzik eğitiminden uzak kalan Cemal Reşit, piyano eğitimine devam etmek üzere 1920’de tek başına Paris’e gönderildi ve tekrar Marguerite Long’la çalışmaya başladı. Raoul Laparra ile kompozisyon, enstrümantasyon ve orkestra çalıştı. Gabriel Faure’den müzik estetiği, şef Henri Defosse’den orkestra şefliği dersleri aldı. Daha okul yıllarında besteleriyle ilgi çekti. 1921’de mezun oldu.

Türkiye’de Cumhuriyetin ilanından sonra İstanbul’a dönerek Darülelhan’ın (sonradan İstanbul Belediye Konservatuvarı) batı müziği bölümüne öğretmen olarak atandı. Nişantaşı Şair Nigâr Sokak’taki konakta annesi, babası, ağabeyi Ekrem Reşit, kız kardeşi Semine ve eşi Semih Argeşo ile birlikte yaşadı. Muhittin Sadak, Sezai ve Seyfettin Asal, Ali Sezin, Ekrem Tektaş ve Mesut Cemil gibi arkadaşları ile ikili, üçlü, dörtlü ve daha çok sayıda oda müziği grupları oluşturdu ve konserler verdi.

Cemal Reşit Rey, 1926’da konservatuvarda birçok sesli koro; 1934 yılında ise “Yaylı Sazlar Grubu”nu kurdu. İstanbul Şehir Orkestrası’nın ilk çekirdeği olan topluluk, sonraki yıllarda konservatuvarın ileri sınıflarından üfleme çalgı öğrencilerinin de katılmasıyla bir senfonik orkestra özelliğine kavuşmuştur. Orkestra, kurucusu Cemal Reşit Rey yönetiminde her hafta düzenli konser vermeyi 1968’e kadar sürdürdü.

Cemal Reşit Rey, Fransız şarkıları bestelediği ilk bestecilik döneminden sonra 1926’dan itibaren Türk halk ezgilerini kullanarak besteler yaptı. 12 Anadolu Türküsü, Türk Manzaraları, Bebek Efsanesi, Anadolu İzlenimleri ve Karagöz gibi eserleri, Türk halk şarkılarını armonize ettiği eserlerindendi. 1931-1950 arasında ise kontrpuan uygulamaya yöneldi ve Türk Klasik Müziği’nden esinlendi. Halkı çok sesliliğe alıştırmak için 1932-1942 yılları arasında librettosunu ağabeyi Ekrem Reşit Rey’in yazdığı pek çok operet ve uvertür besteledi. Tamamı Darülbedayi’de sahnelenen oyunlar büyük ilgi gördü. Rey Kardeşler’in ilk operet çalışması dönemin Şehir Tiyatroları Genel Sanat Yönetmeni Muhsin Ertuğrul ve İstanbul Valisi Muhittin Üstündağ talebiyle yazılmış Üç Saat opereti idi. Halkın gösteriği ilgi üzerine cumhuriyetin onuncu yılında sahnelenmek üzere yazdıkları Lüküs Hayat, en tanınmış operetleridir.

1933’te Türkiye’nin onuncu yılı kutlamaları için yapılan yarışmaya katıldı. Faruk Nafiz Çamlıbel ve Behçet Kemal Çağlar’ın yazdığı güfte için yaptığı beste, Onuncu Yıl Marşı olarak kabul edildi.

1938 yılında Ankara’ya çağrılarak Ankara Radyosu’nda Batı Müziği Bölümü Şefliği yaptı. 1940’da İstanbul’a dönerek öğretmenliğini, piyanistliğini ve orkestra şefliğini sürdürdü.

1945 yılında İstanbul’da Filarmoni Derneği’nin kuruluşuna ön ayak oldu. Bu dernek aracılığıyla dünyaca ünlü şef ve solistlerin Türkiye’ye gelip konserler vermesi mümkün oldu.

1950-1955 yılları arsında İstanbul Radyosu’nda, Temsil Kolu Şefi olarak çalıştı. Ayrıca “Piyano Dünyasında Gezintiler” programını hazırlayıp sundu. 1968’de emekli olana kadar İstanbul Şehir Orkestrası’nı yönetmeyi sürdürdü.

Aile bireylerinin ölümü ve maddi sıkıntılar sonucunda konak yaşamı sona erdi.

Doğum: 25 Eylül 1904, Kudüs

Ölüm tarihi ve yeri: 7 Ekim 1985, İstanbul

Aldığı ödüller: Türkiye Devlet Sanatçısı

Kardeşleri: Ekrem Reşit Rey

Ebeveynleri: Fethiye Rey

Eğitim: Conservatory Of Music De Genève

Kaynakça

Cumhuriyet Gazetesi Ekim 1989

Milliyet SANAT Dergisi Mart 1998

Hürriyet Gazetesi 1976 Eylül

Vikipedi