Catharsis | Yelda Karataş
Gönlünü yaban
atlara adamış bir alnın dikliği
Elasında kaç günahkâr kalem kaç peygamber
ihtirası.
O çılgın nehrin sonunda. karaya vurmuş sabır
Yorgan gibi çekiliyor parmak uçlarımdan gecenin
kahkahası.
Üşüyorum bütün kehanetlerde. kaçamam varoluşumdan.
tek kalple ısınmaz güneş
Sonlu bir maceranın korkusuyla sonsuzu arayan çocuk
Ağaçlardan çok sevme kimseyi.
Zamanı kesen keser karanlığı.
Hadi kopar kalbini çokbilmişlikten
Çağrılmayı boş ver
Geçmişi kolaçan eden göğün önünde günaha dönüyor
hatıralar
Düşünebilen bir taş bul şu ışık denizinde
Gözlerinden dudaklarına inen o tuzlu yol.
Sevişmek ne kutsal hazine.
Seni sevdim. Beni sevdin
Ah! O hayatı büyüten aşk
Bakışında hedef şaşmaz gerçeğin oku
Erken yaşlanan gençlik. Geç varılan olgunluk
Söz sana yeni acılar getireceğim. Ebediyen
susacaksın yitirdiklerine
Geri bakma. Zaman kanayan bir taş
Yıldızlardan daha aşağı bir yerde katlanmış evren
Kapatırsın üstünü tükürükle günahların.
Ölümsüzlük noktasında bir ben var
İsmim artık sen değil.
Yelda Karataş
Sabır Masalı
2012
Hüznün Kısa Tarihi 2019