Ç A K I L | Necdet Arslan

Sabahın tuvalinde üç görkem
Parlament mavisi nefesin,çağlayan gülümseyiş
Ve sen
Günlerden herhangi bir cumartesi

Hangisine takılı kaldıysa aklın
Billur gibi bir şiiri ezberden okuyorsun

Biliyorum kumsalı güneşten başka bir şeyin
kavurduğunu.Bir kelebeğin uçtuğunu,feraha
muhtaç dudaklarının pervane kıpırdanışı içinde
olduğunu.

Ölçüyorum içinde salınan dalgaların şiddetini
Bir kızıllık boyuyor arzularımın baş edilemez açlığını
Ve seni
Uyur uyanık gülücüklerinden emziriyorsun siluetini
ve duyumsatıyorsun dişil bir suçu içinden geçtiği gibi
bölüşmek isteyişini
Bir alev tüneline dalmak vazgeçilebilir olmaktan
müebbede çarptırılırken kaç arayışın tedirginliğiyle
şaşırmadan dolaşıp duruyorum sokaklarında farkında
değisin.

Son güz de gelip çatsa bu sürgünün en ucundan
aşk patlar diyordum ki yanılmamışım.
Birdenbire sen ve birdenbire gökyüzüne damgasını
vuran martı kaşların zamanın bana şaşırtıcı sunumudur

Uçarı bir dilenci şimdi
Kum saati gibi dolup dolup
boşalan tutkularım

Pastırma yazının herhangi bir sabahına en kumralını
savuran saçların
Yutkunuşlarımı tutmayı zorlaştıran davetkarlığın….