Bugün Pazar | Yılmaz Pirinççi

Ve ben çok güzel seviyorum seni.

O sıcacık çayın kekresi nasıl öperse ağzını, dudaklarını dilini

O sıcak ekmeğin buğusu nasıl yayılırsa yanaklarına öyle güzel seviyorum seni

Bacaklarına dolanan süt beyazı tüyleriyle beni unuttun dercesine,

Bakan kedinin gözlerine düşürdüğü o gülümseme gibi seviyorum seni

Sırtına vuran güneşin iliklerinde yarattığı o tatlı sıcaklık,

Sonra sığındığın gölgenin seni saran o ferahlığı gibi seviyorum ben seni

Saçlarından avuçlarına düşen binlerce Öpüş gibi seviyorum seni.

Az ötede bekleyen denizin baştan çıkaran mavisi gibi seviyorum seni

Bugün günlerden sen…

Ben pazar gibi seviyorum seni.

Kurumuş dudakların tuzunu hangi kahvenin telvesi kaldırır

Hangi vakte sığar bir ömre sığmayan sevdalar

Zırh diye giyindiğimiz pişmanlığı hangi gerçek parçalar

Vakit yok artık.

Hiç bir pişmanlık geri götürmez eskimiş bu gemiyi.

Açacaksın yelkenlerini

Delik delik te olsa

Bırakacaksın kendini

Rüzgârın akışına

Bundan çok yaralayamaz kimse bizi

Aktı içimize gözyaşlarımız akacağı kadar

Hem zaten önümüz kış

Geceler uzun

Sabaha kalmaz hiç bir saççının izi

Bak bugün pazar

Ve ben yine çok seviyorum seni…

Yılmaz Pirinççi