Bizim Hikayemiz | Yılmaz Pirinççi

Bizim aşk hikayemiz, binlerce kilometre ötelerden aynı filmin afişine bakı aynı anda gülümsemek gibi bir şeydi.

Ayrı dünyalarda, aynı aya ve güneşe bakmak gibi.

Senden sonra seninle birlikte uyuduğum gecelerin gözlerinden öpüyordum

Seninle gelen günaydınlığını

Seni bana getiren zamanı, saatleri birer birer…

Sonra sesim düşmese bile

Sözüm düşüyordu sözünün yüreğine.

Ahhh…

Ne kaçak sevişmeler yaşadık biz öyle,

Ne geceler uyuttuk dokunmaya korktuğumuz göğsümüzde,

Usulca ne çok öptük birbirimizi bir hırsız telaşı içinde.

Oysa ikimizde biliyorduk.

Kelimelerin kifayetsiz olduğunu…

Parmak izleri kalıyordu aşkımızı yazdığımız her yerde

Ve bütün deliller bizi gösteriyordu.

Yani kaçınılmaz bir son vardı aslında önümüzde.

Bütün filmlerin son sahnelerinde olduğu gibi

Göz göze bakıp “seviyorum” diyecektik.

Ve o an ölüm hiç korkutmayacaktı bizi.

Şimdi vasiyetim olsun sana.

Öldüğümü duyar da gelebilirsen eğer,

İlk toprağı sen at üstüme.

Sakın akmasın gözyaşların..

Yılmaz Pirinççi

…