Biz İnsanız | Dilaver Karagöz
Gülme gözlerim, gülme..!
Biz insanız!
Biz ne mi yapıyoruz..?
Bedenimiz toprak olacakken,
Ebediyen,
Şiirlerimizle sizi yerden yere vuracağız
Bu kadar yavşağın yaşadığı dünyada…..
Izgara köfte yerine, yüreğimizde duygu pişiriyoruz.
Bak şu üşüyen, aç çocuklara
Bak şu sütsüz bebeklere
Bak şu gözü yaşlı annelere
Bak şu kafası eğik babalara…
Bak vicdanın var mı..?
Dönüp aynaya, tekrar, tekrar kendine bak
ÇOCUKLARIN GÜLÜŞÜNÜ BİRİKTİRİN
Bir küçük çocuk, üç beş yetişkin
Mavi, şirin gözlerine,
Bakışlarına gülüş iliştirdiğim çocuk
Tüm baktıkların, yüreğine helal
İzliyorum, ne kadar da canı çekmiş..!
Ne ederdi ki..?
Bir çikolata, kola alt tarafı….
Nafile yetmedi para …
Kola kalsın, sadece çikolatayı ver abla…
İzlerken içim parçalanıyor..!
Olmaz , olmaz..!
O çikolata kuru kuru gider mi hiç..?
Gel çocuk….
Baktığın her şeyi al…..
Dal bakalım şu büskivi raflarına.
Ellerim küçük koynuma alayım mı..?
İyi fikir, neden olmasın..!
Çocuk güldü dünya güldü !
Yüreğimde duyulmamış türkü…
Çocuk söyledi ruhum coştu..!
Dedi;
Keşke bir bardak olsa
Ben içmem dedim…
Yok, yok !
Kardeşim ağlar !
Dal hadi bir daha dal..!
Bir kola, bir bardak…
Bir daha güldük, coştuk.
Hiç param kalmadığı halde…
Kendi kendime….
Çok zenginim ben dedim !
Param yok ama, çocukların gülüşünü biriktirdim içimde….
Dilaver Karagöz