Bir Gül Bahçesi | İsmail Çifçi
Yorgun gözlerimde sen
Bir damla yaş…
Bir çift kelâm olsaydım dudaklarında.
Sonra bir gül bahçesinde,
Sen kırmızı bir gül,
Ben de bir bülbül,
Bülbül olsaydım…
Kelebekler uçuşurlarken sessiz yapa yalnızlığa
Ve sen bir hayal
Hayal gibi bir kez daha gelseydin
Siluetin gelip konsaydı gözlerime
Çok uzun yolculuk da
Bir nefes…
Gecemin seksizliğini bozan bir çığlık,
Yeni güne güzel bir başlangıç…
İki genç aşığın
Hasretine bir parça umut…
Bir sonbahar gününde
Ben bir yaprak
Sen de duru bir damla su,
Su olsaydın…
Gün bitmeden,
Ve son yolculuk başlamadan,
Evrenin ıssızlığında,
Ecel kapıma gelmeden,
Bul beni…
Bir tek sen,
Sen ki el-alem den saymadan beni,
Belki geriler de…
Bir ah’ım,
Ah’ım kalır.
Ben göçerken sonsuzluklara,
Isız geceler nasıl,
Bin bir vah’ın içinde
Son demlerinde ömrümün,
Bir gül bahçesinde olsan,
Nasıl çare olur?
İsmail Çifçi