BİN GİDİŞ BİR DÖNÜŞ | Necdet Arslan

Ben her gidişinde kendimi kurdum yeniden
Kendimden koptum
Kimselerle paylaşamadım çektiğim yalnızlıkları..

Ben her gidişinde kendimi böldüm yeniden
Kendimi parça parça ettim
Kimselere veremedim zerrelerimi

Ben her gidişinde kendimi vurdum şakağımın tam orta yerinden
Kendi ellerimle girdim kefenlere
Kimseler alıp götüremedi infazlara….

Ben her gidişinde kendimi kaybettim mutlak ıssızlıklarda
Kendi gölgemi düşürdüm hicrana
Kimseler çekip çıkaramadı başıbozuk dehlizlerden

Ben her gidişimde terk edilmiş limanlar bıraktım yerime
Kendim yaktım tüm gemileri
Kimseler dindiremedi içimdeki o göçmen çocuğun gözyaşlarını

Ben bir gün
Güzel günahlar çoğaltmak adına
Kokusu değişmeyen çiçeklerle yeniden döneceğim sana.