Bil ki | İsmail Çifçi

Ben sırma köşklerde doğmadım

Kötülüklerin ardından hiç ama hiç gitmedim

Ben kendiliğimden isyankâr olmadım

Ve de

Bil ki

Benim bu ıssız dağlarda dolaşmam nedenlidir

Sevgilim

Nedenlidir karlı dağların eteklerinde

Sana hasret kalışım

Bil ki

Şu gök kubbenin altında

Yalnız kalışımı ben seçmedim.

Ve

Sen tam da yüreğimin derinliklerindesin

Biliyormuşsun?

Hasretinin yükünü

Bir ben bir ben bilirim

Korkunun en alâsını bilende benim.

Buza kesilmiş ellerimle

Ben sisleri yararken

Ve de

Kurd’a kuş’a yem olma olasılığı varken

Özgürlüğe koşarken

Özgürlük kadar

Seni düşlüyorum

Seni düşünüyorum.

Ben kendiliğimden isyankâr olmadım

Namus saymışım ben özgürlüğü

Namus saymışım ben insanlığın kurtuluşunu

Talan olmuş ülkemde

Bir gün mutlaka

Eskisi gibi coşkulu akacaktır

Fırat, Dicle…

Zalimlere inat

Sen sabret sevgilim

Mutlaka kavuşacağım seninle

Zindanlar yıkılırken birer, birer

Özgürlük günlerinde

Amed’de, Suruc’da, Sur’da Agiri’de…

Sen bekle beni sevgilim

Karanlıkları yara, yara geleceğim

Kendi ellerimle

Güneşi getireceğim sana

Bekle beni

O isyan topraklarında

Özgürlüğün tadına varacağız

Yakında

Seninle elele

Dengbejlerin sesleri yankılanırken

Her bir köşeden

Govendlerimize duracağız

Kadınlı erkekli

Sana hasretimi getireceğim

Yüreğimin en derinliklerinden

Ben sana en güzelinden dağ çiçeklerini de getirmeyi unutmayacağım

Bekle,

Bekle beni sevgilim

Karanlıklar yerini aydınlığa bırakırken

Bir bahar gününde

Döneceğim sana

Sen o isyan topraklarına

Bekle beni sevgilim

Beni bekle umut ile sevda ile bekle beni

Özgürlüğe döneceğim

Bir gün mutlaka

Sana sana geleceğim ben

Bekle beni sevgilim bekle!

İsmail Çifçi