Ayrıldığım Eşime Tutkum | Ercan Ceylan
Bir Haziran sabahıydı ses cümbüşüyle uyandım
Oğlum anne çığlıkları atıyordu baktım
ayrıldığım eşimi gördüm şaşkınlıkla hoş geldin dedim
Hoş bulduk dedi hala tüm güzelliği üstündeydi
Oteller dolu dedi yer bulamamış utangaçlıkla bakıyordu
Annem bana bakarak burda kalabilirsin dedi gülümseyerek
Her yaz oğlumu gönderirdim bu kez kendi gelmişti istanbuldan
Teşekkür edip dört gün kalıp gitmem gerekiyor dedi sarıldı oğlumuza
Annem gel kızım odanı göstereyim deyip götürdü
Bende giyinip dışarı çıktım akşam yemeğine yetiştim
Bir den mutfaktan çıktı toplanmış saçları sallanıyordu
Güzelliği bir sanat meşalesi gibi yanıyordu
Yavaş ve sessiz bir şaşkınlıkla seyretmeye başladım
Geçen zaman güzelliğine berraklık katmıştı
Güzelliği yumuşak ve hükmediciydi
Bir tapınak sunusu gibi yüreğimi avuçlarımda sunmak istedim
Duygularımı bir an bastırıp bir kaç kelimeyle geçiştirdim
Yemekleri kendi yapmıştı hemen tadından anlamıştım
Bir an evli olduğum günlerimizi anımsadım hayatım demek istedim
Ellerine sağlık dedim sadece ellerini öpmek isterdim oysa aşkla
Odama kaçıp hala sevdiğimi unutturmak istiyordum kendime
Soğuk rüzgarlar kırılan kalpler ve ayrılığı kabullenişimiz
Gözlerimin önünden acı tatlı anıları geçiştirdim
Beş yıl geçmişti sen evlendin ben ise hala bekarım
Günler su gibi geçip gitmişti öyle alışmıştımki onu görmeye
Son gecesiydi benimde yüreyim alev yeriydi gördükçe
Yeniden aşık olmuş gibi özlemle hayallerini izliyordum
Ertesi gün eşyalarını toplayıp veda ederken bana
Gitme kal demek istedim vedalaşırken elimi omuzuna koydum
Kulaklarındaki ağır küpeler yüzümü okşarken
Bir fısıltıyla gitme dedim ne olur elimde olmadan ağlarcasına
Bana ne dediğimi anlamadığını söyledi gözlerime bakarak
Bir an kendime geldim etrafımdan utanarak güle güle dedim
Gözlerinin Ta içine bakarak avuçlarıma aldığım elini sıktım
Gülümseyerek her şey için minnettarım dedi buruk bir sesle
Ardında kapanan kapının kanatlarında takılı kaldı gözlerim
Önümde hüzünlü bir tutkuyla geçireceğim bir gece var
İlk tanıştığım günlerin ateşli aşkı yeniden yüreyimde açmıştı
Ama seviyorum diyemedim sırlarımın arasına gömdüm sevdamı
Neden bu zülmü yapmıştıkki bir birimize acı çekiyorduk
Biliyorumki sende mutsuzsun ve hala beni seviyorsun
Bana bakarken gözlerin gülüyordu ardındaki acıları görüyordum
Acı çekiyordu bedenlerimiz duygularımız ve yüreyimiz
Hayallerimize gömmüştük aşkımızı orda gizlice yaşıyorduk
Gururumuza yenildik harap ettik kendimizi
Sesimizi duymanın bir birimizi görmenin bahanesi
Çocuğumuz kalmıştı kendimizi avutuşlarımızın sonsuz aşkı…
Ercan Ceylan
…