Ayrıldığım Eşime Özlem / Ercan Ceylan

AYRILDIĞIM EŞİME, TUTKUM

Bir Haziran sabahıydı ses cümbüşüyle uyandım.
Oğlum anne çığlıkları atıyordu baktım
ayrıldığım eşimi gördüm şaşkınlıkla hoş geldin dedim.
Hoş bulduk dedi hala tüm güzelliği üstündeydi.

Oteller dolu dedi yer bulamamış utangaçlıkla bakıyordu.
Annem bana bakarak burda kalabilirsin dedi gülümseyerek…
Her yaz oğlumu gönderirdim bu kez kendi gelmişti İstanbul’dan..
Teşekkür edip dört gün kalıp gitmem gerekiyor dedi sarıldı oğlumuza…

Annem gel kızım odanı göstereyim deyip götürdü.
Bende giyinip dışarı çıktım akşam yemeğine yetiştim.
Bir den mutfaktan çıktı toplanmış saçları sallanıyordu.
Güzelliği bir sanat meşalesi gibi yanıyordu.

Yavaş ve sessiz bir şaşkınlıkla seyretmeye başladım.
Geçen zaman güzelliğine berraklık katmıştı
Güzelliği yumuşak ve hükmediciydi
Bir tapınak sunusu gibi yüreğimi avuçlarımda sunmak istedim.

Duygularımı bir an bastırıp bir kaç kelimeyle geçiştirdim.
Yemekleri kendi yapmıştı hemen tadından anlamıştım.
Bir an evli olduğum günlerimizi anımsadım hayatım demek istedim.
Ellerine sağlık dedim sadece ellerini öpmek isterdim oysa aşkla.

Odama kaçıp hala sevdiğimi unutturmak istiyordum kendime.
Soğuk rüzgarlar kırılan kalpler ve ayrılığı kabullenişimiz.
Gözlerimin önünden acı tatlı anıları geçiştirdim.
Beş yıl geçmişti sen evlendin ben ise hala bekarım.

Günler su gibi geçip gitmişti öyle alışmıştımki onu görmeye…
Son gecesiydi benimde yüreyim alev yeriydi gördükçe…
Yeniden aşık olmuş gibi özlemle hayallerini izliyordum.
Ertesi gün eşyalarını toplayıp veda ederken bana…

Gitme kal demek istedim vedalaşırken elimi omuzuna koydum.
Kulaklarındaki ağır küpeler yüzümü okşarken…
Bir fısıltıyla gitme dedim ne olur elimde olmadan ağlarcasına…
Bana ne dediğimi anlamadığını söyledi gözlerime bakarak…

Bir an kendime geldim etrafımdan utanarak güle güle dedim.
Gözlerinin Ta içine bakarak avuçlarıma aldığım elini sıktım.
Gülümseyerek her şey için minnettarım dedi buruk bir sesle…
Ardında kapanan kapının kanatlarında takılı kaldı gözlerim…

Önümde hüzünlü bir tutkuyla geçireceğim bir gece var.
İlk tanıştığım günlerin ateşli aşkı yeniden yüreyimde açmıştı.
Ama seviyorum diyemedim sırlarımın arasına gömdüm sevdamı.
Neden bu zülmü yapmıştıkki bir birimize acı çekiyorduk.

Biliyorumki sende mutsuzsun ve hala beni seviyorsun.
Bana bakarken gözlerin gülüyordu ardındaki acıları görüyordum.
Acı çekiyordu bedenlerimiz duygularımız ve yüreyimiz…
Hayallerimize gömmüştük aşkımızı orda gizlice yaşıyorduk..

Gururumuza yenildik harap ettik kendimizi
Sesimizi duymanın bir birimizi görmenin bahanesi…
Çocuğumuz kalmıştı kendimizi avutuşlarımızın sonsuz aşkı…

Ercan Ceylan