Ayıp | Yılmaz Pirinççi

Bir ülkede bir çocuk daha doğarken borçlu geçiyorsa istatistiklere

Bu anne babanın değil,

O ülkenin ayıbıdır.

Okula giden bir öğrenci kendi dışındaki şartların zorlamasıyla haksız bir rekabete sürükleniyorsa

Bu o ülkenin ayıbıdır.

Konserler, kitaplar, kafeler, sinemalar öğrencilerin cep harçlığından çok daha pahalıysa bu o ülkenin ayıbıdır.

Milyonlarca çalışan ete, meyveye, uzaktan bakıyorsa…

Hafta sonunda bile şöyle güle oynaya bir kahvaltı masasına oturamıyorsa bu o ülkenin ayıbıdır.

Milyonlarca işsizi varsa bir ülkenin ve buna rağmen milyonlarca mülteciye ev sahipliği yapıyorsa,

Toplumun genetik ve demografik yapısı tehlikeye atılıyorsa bu o ülkenin ayıbıdır.

Milli gelirin büyük bir çoğunluğuna çok küçük bir azınlık hâkimse

Ev almak, araba almak, kendi ülkesinde tatile çıkabilmek artık bir hayalse milyonlar için

Bu o ülkenin ayıbıdır.

Bilimsellikten uzak, bir eğitim sistemi ile geleceğimiz karartılıyorsa,

Buna karşılık birilerinin çocukları Avrupalarda okutuluyor,

Her söylemde vatan millet diyenlerin çocukları askerden kaçarken,

İşçinin, memurun, çalışanın oğlu şehitliğe yürüyorsa bu o ülkenin ayıbıdır.

Kadınları ikinci sınıf insan yerine konuyorsa bir ülkede

Her hangi bir güvencesi olmadığı için olmayan evliliklerini sürdürmek zorunda kalıyorsa kadınlar

Bu o ülkenin ayıbıdır.

Basını özgür değilse bir ülkenin,

Mahkemeleri sadece güce dayalıysa,

Ve birileri kendi koydukları kurallara bile uymamakta bir beis görmüyorsa,

Bu o ülkenin ayıbıdır.

Ve bile bile,

Göz göre göre buna alkış tutanlarındır bu ayıp.

Cennet öte tarafta mı dedi birileri.

Değişelim kardeşim.

Buyurun değişelim.

Siz bize bu dünyadaki cenneti verin.

Biz öte tarafta ki hakkımızdan feragat edelim.

Beter olalım.

Nasılsa birlikteyiz.

Beter olalım.

Yılmaz Pirinççi

…