Asrevya | Nuri Can

Sevgiler büyüttüm kır çiçeklerinden, güneşin kanını emen…

umutlar yeşerttim bahar renginde al yeşil.

dağlarda kar erirken ceylanlar emzirdim.

melekler uyandırdım her tan ağardığında…

Toplamak için düş kırıklarını aynalardan,

mavi bir kuş tutup avuçlarıma,

yıldızlarla selam yolladım dağ doruklarından…

dudaklarıma gül ve rüzgar iliştirip bekledim her gece

gelmedin Asrevya! …

Upuzun köprüler kurdum içimdeki yolculuklara

beyaz günlere uzandım, beyaz atlarla sana kavuşmak için.

sana getirsinler diye umutlarımı, güvercinler besledim…

dudaklarımın arasından inleyen bir kaval sesiyle,

her gece özlemler gönderdim, yalnızlık ve hüzün diyarından…

duymadın Asrevya! …

Ak alınlı taylar koşarken alnımın çayırlarında

al türkülerle inledim lekesiz sabahlara her bahar geldiğinde…

özlemler kanatıp gecelerin sayfalarında,

mavi rüzgarların terkisinde sevgiler yolladım sana…

bilmedin Asrevya! …

Çoğaldıkça çoğaldı çılgınlığım,

kanımda milyonlarca yıldız tutuştu,

alevler içinde parlayan nehirler gibi yüreğime aktı hasret…

her suyun sesine bir damla gözyaşı bıraktım senin için

görmedin Asrevya! …

Bilki, sensiz uzak bir dağbaşı yalnızlığıyım

ürpertilerde tiril tirildir yapraklarım

seni özlemenin korkunç rüzgarıyla,

göğünü ve yönünü yitirmiş göçmen bir bulut gibi

her gece bir uçurumun kenarından kendimi bıraktım…

görmedin Asrevya! …

Hasret ateşine bürünürken geceler

uzun ayrılıkların dağladığı sevdalarda

korkunç alevler içirdim seven yanıma…

bir yanım iç çekmeyi ögrendi, bir yanım acı çekmeyi

oturup ağladım gecelerce küskün ırmaklar gibi

karışıp gitti gözyaşlarım çağlayanlara…

silmedin Asrevya! …

Ey kırçıl saçlarımda yıldız tutuşturan, alıp savuran yangınlara

ey yüreğimin yegane sahibi, umudumun adresi

gel al beni, şiirlerin ve sevgilerin diyarına götür

yıldızlara götür, samanyoluna, ölümsüzlüğe, sonsuzluğa…

sevgiyle yıka yüreğimi , hasretin ipeğiyle sar, aşkın öpücüğüyle öp…

Hazan bahçelerinde yaralı bir güldür kalbim sensiz,

dört mevsim aşkı ve hasreti kanayan…

yüreğimde demlenen ay oldun her gece, gözlerimde çiçeklenen yıldız

uzun saçlı hasretim oldun, bitmek bilmeyen gurbetin ahında…

geçen bütün mevsimlerde seni bekledim, bütün trenlerde seni sordum…

gelmedin Asrevya! …

Özlemlerle yaralı bir yağmur bulutuyum şimdi buralarda

firari bir hüznün girdabında yitirdim güldesenli sevinçlerimi

bil ki, çağlayan bütün nehirler benim gözlerimdir

benim yüreğimdir ağlayan bütün denizler

su içtiğim bütün pınarlarda seni susadım

düştüğüm her uçuruma bir tutam çiçek bırakır gibi

bir tutam kor ve bir demet gözyaşı bıraktım senin için

gelmedin, görmedin, bilmedin, silmedin Asrevya! …….

Bir gün gökyüzü gülünce ve geçince üşümesi kalbimin

uzaklardan taa… uzaklardan, acılar ve korkular diyarından

bütün hasretleri yükleyip yüreğimin yangınına

upuzun yollardan çıkıp geleceğim sana… Bekle Asrevya! …

Ve dudaklarından “seni seviyorum” diyen sesinin rüzgarıyla öleceğim…

Nuri Can

https://www.facebook.com/veli.eken1/videos/943677302848292

——