Aşk Üşürdü Uzaklarda | Selahattin Yetgin

Usuna toz üşüşen türküler dilimde

Tutuşan gönlümün gök bakışları lal

Türküler sarıyorum adak dallarına

Rengini bakışlarından alan göller

Bahtımın hüzünlü yüzündesin yar

Nefesin asırlık yalnızlığımı kutsar

Dalına çiy düşen çam gölgeliğinde

Kahve buğusuna karışırdı bakışların

Ruhumun bilge dallarına kuşlar konar

Biz anlarla sarhoşluğu seçerdik

Üstü kalsın acıların derdik hayata

Bozdurup sevgiyi sevdaya harcardık

Aynı anda bırakırdık hüzünleri akışına

O dingin hallerine aşinaydık bir kentin

Sarılmasız hissedişlere müptelaydık

Kırmazdı bizi hoyrat zaman, susardık

Duvardan saatler düşerdi üzerimize

Biz aynı yudumun aşk telvesi olurduk

Yüzünü geceye dönerdi terli bir şehir

Utangaç devrilişlerle şarkılara sarılırdık

Sus pus olurdu ansızın o deli rüzgâr

Kaygılı sözlerin yeli okşardı yüzümüzü

Kınından uzaklara savrulan özlemlerin

Fayları çatlarken, aşk üşürdü uzaklarda

Selahattin YETGİN

…