Anılardan Gelen | Yılmaz Pirinççi

Ve şimdi

Kum bulaşığı bir gökyüzü altında

Gri’ye dönmüş bir akşam iniyor sessizce.

Uzaklara dalıp giden gözlerimde bir kadın silueti

Ve bir çocuk kahkahası kulaklarımda

Ne yana dönsem buruk bir özlem boğazımın orta yerinde düğümleniyor.

Unutmuşum. 

Kaç vakit sonrası koyardı ayrılık ?

Özlemek için ayrı solunmuş kaç nefes gerek

Ve hep böyle amansız

böyle zamansız mı gelirdi bu hasret..

iç içe geçmiş notalar arasında kırılmış bir sevda türküsüyüm bu gece

Mor dağlar ardında  kalmış bir sevdanın yanıtsız selamıyım

Karanlığa üflenmiş  bir sigaranın dumanı gibi yalnız kendime görünüyorum

Ve birtek ben yanıyorum bu Sensizlik nöbetinde

Birazdan yorulur adımlarım

Çöker üzerime hasretinin gölgesi

Telleri eksik bir bağlama gibi kalırım

Bir dokunsan bin sen dökülürsün  içimden

Dokunamazsın

Sen içimde

Ben sana hasret kalırım

…

Yılmaz pirinççi