Anaç Kaptan | Ahmet Günbaş
“Kimin ‘kahraman’, kimin
‘yasadışı’ olduğuna
karar verecek otoritelere ihtiyacımız yok.” Kaptan Pia Klemp
-Kaptanınız konuşuyor: Rotamız insanlık!
der gibisin salyalı zamanlar
ortasında
koştururken her adımda kuduz bir ısırık
Pia, Pia!
Suya ne yazdıysan okudum,
rüzgâra ne konuştuysan
aklımda!
Tanrı ilk kulaçta bırakmışken elini
güverteler dolusu çığlığın
Poseidon’un sakalını kesip
gümüşi bir kalple vurdun ya kıyıma!..
Çölbeniz tanıklardı ki gözlerinin
kumuyla
süzdüler olup biteni
Yok, bir daha çatlayıp yarılmadı deniz
Musa’sı asası sustu, sıyrıldı
intihar sularında kimsiz kimsesiz…
Pia, Pia!
Bir sen yetiştin o sağır karanlıkta
vicdan kuşlarınla kanatlanıp
birbirini çiğnerken onca yakarı
Ah, anaç kaptan!
Belli ki köpüğü bol
yakınsamalı bir aşkla yıkadın içini dışını
Yoksa nasıl açıklardım sendeki gizi
Attila İlhan görseydi sarılıp öperdi bordandan!
(Yeniden Kidonya, Ekim/Kasım 2019, sayı:2)