Abanoz Kapı | Mustafa Söylemez

İçimi dolduran sana özlemin gücü

Ardıma düşmüş trenler ve gemiler

Kimisi eteklerime bağlı şu aymaz eylülde

Kaçmak isterim yamaçlara

Tuttuğum her dalda sen esmektesin.

Yıldızları bir kilime dökmüş pamuk ellerin

Ellerini topluyor görkemli eylül kızlar

Saklandığım pamuk tarlalarında

Burnaz’da bir avuç kıyı bakışların

İçimi sen ısıtırken deniz yıkar düşlerimi

Düşlerimin tırnakları beyaz kar gibi

Yine sessizce dokunur kirpiklerin dudaklarıma.

Ağlasam ne deniz kanar

Ne de karanfil savuran şu şafak,

Dönüp baksam sağ tarafımdan eylül

Bakışların yine oklar atar mı gözlerime,

Yoksa istemli bir mendil mi düşer ellerime

Yeni kalkıp gittiği o lise sırasından.

Birden dalarım sulara kızıl yengeçlerle

Balıklar bir gemi üretir pusulası senin eski evin,

Yeşil bir kedi kocaman bir şiir taşır

Arsuz konçertosu susmaz yine de eylül

Son bir kez geçsem de abanoz kapının önünden.

Mustafa Söylemez

…