Düze Sererdik Düşlerimizi | Selahattin Yetgin
İğneli bir beşikti sevda
Yürürdük er sabahta
Sulu nehirlerden geçer
Sarı başakları biçer
Mor dağlarda sevişirdik.
Tenimize yaman vururdu rüzgâr
Üşüdükçe göğsüme yaslanırdı
Ellerimi siper ederdim bedenine
Gecenin kuytularında kaybolur
Yankılı bir titreyiş olurduk.
Uzakta bir yıldız kayardı
Göğsünde sular çağlardı
O an yüreğimde doğrulur
Gözümün halkalarına değerdi
Beklemekten bitap sözlerim
Şiir olup akardı.
Bir sevinç tutalım derdi sonra
Birlikte tuttuğumuz dileklerin
Sancılı duasına dururduk
Ardından bir güneş vururdu tenine
Ayın esmerleştirdiği bedeninin
Dizginlerini çekerdim usulca.
Kuşların konseri başlardı o gülünce
Çalkantılı denizlerim durulurdu
Gün tepelerden aşar, gece olurdu
Dağlardan çocuklar gibi iner,
Düze sererdik düşlerimizi.
Yapışkan bir gece beklerdi ikimizi
Yangınlar sarardı yorgun bakışlarımızı
Uzanırdık bir sevdanın mavi yastığına
Bütün dünlerimizin öyküsünü yazar
Beklemekten bitap bedenlerimizi
Birbirine sunardık.
Selahattin Yetgin