Aralıkta | Şükran Uçkaç Yargı

En kısa günlerdeyiz

Ama ben en uzun özlemlerdeyim sana

Sabah güne merhaba diyorum ilk ışıkla

Sana özledim diyorum

Çaya merhaba diyorum sana özledim özledim

Cama gidiyorum sokağa bakıyorum

Yine seni kafama takıyorum

Bütün gemileri yakıyorum

Karşıdan bir çocuk geliyor paspaytak

Hurdacı geçiyor demir arabasıyla tak tak tak

Bir adam ayağını sürüyerek

Bir kadın elinden tutmuş bebesini

Gidiyor yürüyerek

Köşe başındaki köpek de ürüyerek

Bir nine de başını bürüyerek

Hepsine de şahit vallaha

Onlar da biliyor seni özlediğimi

Ondan yolları gözlediğimi

Derken öğlen oluveriyor

Karşı okulun paydos zili çalıyor

Ben de bir tas çorbaya

Çalıyorum kaşığı

Kaşığım hüzün bulaşığı

Biraz havadis dinliyorum

biraz türkü

“Şu dağlar olmayaydı

Sararıp solmayaydı

Bir ayrılık bir ölüm

Hiç birin olmayaydı”

O da yarini özlemiş

Belli o da yol gözlemiş

“Allı turnam bizim ele varırsan

Şeker söyle kaymak söyle bal söyle

Ah gülüm gülüm tutmuyor elim

Turnalar hey”

Duydun mu güzelim

Öğlen ikindi akşam derken

Hava kararıveriyor erken erken

Bir top da gül getir gelirken

Gece yarıya dönerken

Daha ben seni özledim

Demeye kalmadan da

Gün bitiyor

Hatıralar hatıraları itiyor

Yara yare dikiş tutmuyor gayri

Hepsi çıkıyor ortaya bir bir

Sana bir kez daha

Seni özledim deyim bari

“Ay bulutta bulutta

Mendilim kaldı dutta

Geleceksen gel gayri

Yine gönlüm umutta”

Aralık bu

Günler kısa ama

Benim özlemlerim

Kış geceleri kadar uzun Unutma

Ben uyuyamadım

Allahım onu da sen uyutma

Özlemimi daha fazla büyütme

Geliversin Aralıkda

Olmazsa da Ocak başında

Bir kahve pişirir otururuz

Bir kahve içimi ocak başında

Yoksa kavuşmak mahşere kalacak

Adımız da tekce mezar taşında

Şükran Uçkaç Yargı Sazsızozan

5 Aralık 2019

Ankara

…