Hangi aşk daha büyük | Yılmaz Pirinççi

Ben ölümü gözlerinde sevdim.

Sessiz bir isyan şimdi yüreğimin bütün kalelerini yerle bir eden

Hayta bir delikanlının elinde tuttuğu kırık bir şarap şişesinin ucunda kanıyor bütün damarlarım.

Küfürler dolusu yalnızlık sokaklarımda.

Ve hiç bir intihar kabul etmiyor beni.

Kar buz bir hava dışarıda

Kamçı gibi iniyor yağmur taneleri

İs, duman yüzüm

Ellerimde kararmış nasırlar

İçimde yokluğunun belası.

Bir ömür verirdim seninle bir güne

Bir güne bütün hayatımı sürerdim masaya

Kaybetmeye meyilli bir kumarbaz gülüşü yüzümde

Sonrası kimin umurunda…

Kopsun kıyamet.

Sonrası kimsesiz sokakların kimliksiz geceleri

Hep yakalandığım gece çevirmesi bakışların

Gülüşlerinde devriyeler

Yeter ulan, yeter!

Sınama beni…

Hasrete boynunu vuran korkar mı yaşamaktan

Nerde görülmüş bir papatyanın aşktan kaçtığı.

Hangi hayatı vurmaz ki bir babanın evladına özlemi.

Hangi aşk daha büyük…

Hangi korku tüketir insanı an be an.

Hangi bela, hangi yoksunluk nöbeti

Hangi ceza daha büyük seni sensiz yaşamaktan…

Vur.

Vur başımı duvarlarına.

Gözlerimi gözlerinde oy.

Sök at ciğerimi yerinden

Ellerimi ayaklarımı kır!

Kötürüm kıl bütün uzuvlarımı

Bütün renkleri siyaha boya.

Hangi rengin rengi kalır gözlerine değmediyse.

Sustur bütün sesleri çığlık çığlığa.

Kıyametim sende kopsun.

Ben ölümü gözlerinde sevdim.

Yılmaz Pirinççi

…