Yolculuk | Muhammet Ali Bilgin

Sevdayla konuş papatyam,

Kelimeleri yükle omzuna ve çık uzun yollara

Anlat aşkı, anlat sevdayı taş kesilmiş kalplere

Güneşin doğmadığı şehirlere

Gecenin aymadığı sokaklara bir şiir bırak

Sonra dudaklarındaki solgunlukla yaşat şiirleri

Oku, hapsolmuş gönüllere dokunmak için

Oku ki sesinle bu şehir şenlensin

Ve bazen nefes alsın bu tutkun adam

Sana hasretini tutmasın evinin soğuk odalarında

Hasretini sana taşısın sıcacık yollarından

Ama kim bilir belki bir gün sen de istemezsin o hasreti

İşte o zaman kapılarım açıktır sana

Seslenmene gerek yok adım at içeriye

Otur o kanepenin sağ köşesine

Kırk yıllık hatırınla uzat hasretini ellerinle kalbime

Otursun kalbimin derinlerine

Kalsın sonsuzlukta ebede

Ben ise

Edebimle ebede, ebedimle edebe

Başlasın yolculuğum.